«Και σε εμάς δε λέτε τίποτα;;;»

Σημαδιακή ημέρα η 21η Απρίλη. Όχι, δεν πρόκειται για γενέθλια, άσχετα αν κάποιοι «γιορτάζουν» σήμερα. Πρόκειται για μία από τις πιο μαύρες μέρες της ελληνικής ιστορίας. 51 χρόνια από την ημέρα που ομάδα αξιωματικών του Στρατού, με γερές πλάτες και φυσικά  μετά από προετοιμασίες χρόνων που πολλοί γνώριζαν, κατέλυσαν την εξουσία και κυνήγησαν κομμουνιστές, αγωνιστές και όλους όσους τους ενοχλούσαν.


Μέρες τώρα, μετά από «σεμινάρια» δεκάδων ωρών στην τηλεόραση, έψαχνα το επόμενο κομμάτι που θα έγραφα. Ξάφνου κόλλησα. 21η Απρίλη σήμερα σκέφτηκα και κάπου θα έχουν στηθεί «γλέντια». Σαν εκείνο  στη Θεσσαλονική, όπου αξιωματικοί της Αστυνομίας γιόρταζαν την ημέρα και τελικά, ως συνήθως, αθωώθηκαν στο δικαστήριο. Ή σαν εκείνο στη Λάρισα πέρσι όπου παραβρέθηκε μέχρι και η γυναίκα του Γ. Παπαδόπουλου. Ή σαν πολλά άλλα, που (ακόμα) δεν είδαν το φως της δημοσιότητας.

Πέρασαν 51 χρόνια. Πολλοί από όσους «γιόρτασαν» στα κελιά των ΕΑΤ - ΕΣΑ ουρλιάζοντας από τα βασανιστήρια, δεν ζουν. Άλλοι ζουν και προσπαθούν να ξεχάσουν τα όσα έζησαν. Άλλοι να ξεχάσουν τις κραυγές πόνου των κρατουμένων σε πολλά στρατόπεδα και φυλακές, όπως τη Γυάρο, το «Νταχάου της Μεσογείου» όπως την αποκάλεσαν οι ιστορικοί, αφού από εκεί πέρασαν περίπου 22.000 εξόριστοι. Άλλοι, δεν συνελήφθησαν, δεν ανακρίθηκαν από στρατιωτικούς, αστυνομικούς, δεν καρφώθηκαν από χαφιέδες, επίσημους (όπως ο γνωστός τηλε-ραδιοφωνικός παραγωγός και παρουσιαστής Ν. Μαστοράκης που προσπαθούσε να εκμαιεύσει από φοιτητές μετά το Πολυτεχνείο την άποψή τους για τα πάντα) ή ανεπίσημους (βλέπε τους χιλιάδες που υπήρχαν σε γειτονιές και κατέγραφαν τα πάντα). Δεν πρόλαβαν γιατί έχασαν τη ζωή τους από αδέσποτες σφαίρες και εν ψυχρώ δολοφονίες.

51 χρόνια από εκείνη την ημέρα όπου για επτά χρόνια χάθηκαν τα πάντα και σήμερα, απόγονοι των χουντικών που έκλεισαν τη Βουλή, σήμερα είναι μέσα σε αυτή. Παριστάνουν τους βουλευτές, κυνηγούν (και κάποιοι σκοτώνουν) όποιον δεν συμφωνεί μαζί τους, καίνε βιβλία. Σήμερα γιορτάζουν την αποκατάσταση της δημοκρατίας, όπως είχε πει ο αρχηγός της «Χρυσής Αυγής» Ν. Μιχαλολιάκος. «Εσείς λέτε ότι η δημοκρατία αποκαταστάθηκε το 1974, εμείς λέμε ότι αποκαταστάθηκε το 1967» είχε αναφέρει και εξέφραζε τον «θαυμασμό στον Αδόλφο Χίτλερ και το ναζιστικό καθεστώς ως και το δικτατορικό καθεστώς της 21ης Απριλίου». Αυτό το καθεστώς, που - γι αυτούς - δεν έκανε τίποτα από τα παραπάνω αλλά πάνω από όλα, δεν έφταιγε και για την προδοσία της Κύπρου, όπως λένε και σήμερα.

Την ημέρα λοιπόν που τα τανκς κατέκλυσαν την Αθήνα, που η χούντα (έχοντας τη βοήθεια των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ) κατέλυσε τη δημοκρατία, παραδίδοντας μάλιστα μαθήματα στον Πινοσέτ για το επερχόμενο πραξικόπημα στη Χιλή, αποδίδει εξαιρετικά ο Νίκος Περάκης μέσα από την ταινία του, Λούφα και Παραλλαγή (1984). Σε αυτή την ταινία, που σίγουρα όλοι την έχουν δει, πρωταγωνιστούν πολλοί ηθοποιοί που σήμερα είναι ιδιαίτερα γνωστοί όπως ο Παύλος Χαϊκάλης, ο Γιώργος Κιμούλης, ο Νίκος Καλογερόπουλος, ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης, ο Στέλιος Μάινας, ο Τάκης Σπυριδάκης, η Τάνια Καψάλη και Νίκος Αλεξίου, τους οποίους συμπλήρωναν οι Σταύρος Ξενίδης και Ανδρέας Φιλιππίδης.

Η ταινία αφηγείται - για όσους ίσως δεν την έχουν δει - την ιστορία μιας ομάδας φαντάρων που υπηρετούν την πατρίδα σε μια μονάδα της Αθήνας λίγο πριν το πραξικόπημα και οι οποίοι θα στελεχώσουν το νεοσύστατο τηλεοπτικό κανάλι του Στρατού.

Μόλις ξημερώνει λοιπόν η 21η Απρίλη και τα άρματα μάχης βγαίνουν στους δρόμους, οι φαντάροι αντιλαμβάνονται ότι κάτι συμβαίνει. Στο θάλαμο, γίνεται η εξής συζήτηση μεταξύ «Λάμπρου» (Γιώργος Κιμούλης), «Μπαλούρδου» (Τάκης Σπυριδάκης), «Μαρλαφέκα» (Πάρης Τσέλιος που υποδύεται έναν γκέι) και «Σαββίδη» (Γιάννης Χατζηγιάννης):

«Λάμπρου»: Ρε σεις, τι έγινε εδώ;
«Μπαλούρδος»: Κάναμε επανάσταση
«Μαρλαφέκας»: Και σε μας δε λέτε τίποτα; 
«Σαββίδης»: Κι εγώ είχα μείνει με την εντύπωση ότι ο λαός κάνει τις επαναστάσεις.

ΥΓ: Για την ταινία, ένα καλό ντοκιμαντέρ έχει γυρίσει ο ίδιος ο σκηνοθέτης μαζί με τον Γιώργο Πανουσόπουλος, που είχε κάνει τη Διεύθυνση Φωτογραφίας. Οι δυό τους επιστρέφουν 25 χρόνια μετά στα μέρη των γυρισμάτων, τη Γεωγραφική Υπηρεσία Στρατού δηλαδή και δείχνουν τα σημεία που γυρίστηκε η ταινία.