Και καλή επιτυχία!



Οι λίστες δίνουν και παίρνουν. Βραδιά «Τζόκερ» βλέπεις. Πολλαπλό τζακ ποτ βλέπεις. Εκατομμύρια να δουν τα μάτια σου. Πόσα θα πάρεις, πόσα θα ξοδέψεις, που θα τα «φας», για ποιους θα τα «φας» και πάνω από όλα, ποιοι θα στα φάνε... Εφορία, δάνεια, κάρτες, χρέη κτλ κτλ.

Παρόλα αυτά, τα όνειρα δίνουν και παίρνουν. Τόσα για δώρα, τόσα για μια τηλεόραση, τόσα για αυτοκίνητο, τόσα για ρούχα, τόσα για το ένα και το άλλο, τόσα για τους δικούς μου. Λίστες λοιπόν ολόκληρες στήνονται σε κάθε κλήρωση είτε αυτό λέγεται «Τζόκερ», είτε ονομάζεται «Λόττο» είτε λαχείο που «τρεις στους τέσσερις κερδίζουν». Τώρα για το τελευταίο, δεν είμαι και απόλυτα σίγουρος γιατί μάλλον είμαι ο ένας στους τέσσερις που χάνουν!


Έτσι, όνειρα και λίστες γίνονται βίωμα πέντε στις επτά ημέρες της εβδομάδας. Τα γέλια και τα «ξοδέματα» γίνονται στεναχώρια και άγχος όταν πιάνεις τα 40 νούμερα από τα 45 που χάνουν στον εν λόγω «παιχνίδι» - τζόγο. Και αμέσως έρχονται στον καθένα σκέψεις για τη θεά Τύχη, που πάντα συνοδεύονται με τη γνωστή «ευχή». Και αν ακούς από τους ανθρώπους σου τη γνωστή φράση «δεν πειράζει και μην το παίρνεις τόσο κατάκαρδα» που συνοδεύεται από το βλέμμα απορίας για την αντίδρασή σου, όταν το δελτίο κερδίσει κανένα βλέμμα δε σε συναντάει με απορία καθώς όλοι πανηγυρίζουν λες και είναι μικρά παιδιά.

Το ίδιο πράγμα έκαναν όλοι όσοι διαπίστωσαν ότι ο Δημήτρης Χόρν είχε κερδίσει τον πρώτο αριθμό του «Αθηναϊκού Λαχείου» στην ταινία «Κυριακάτικο Ξύπνημα» (1954). Εκεί, ο λαχνός άνηκε στην Ελλη Λαμπέτη, την Μίνα, που πήγε για μπάνιο αλλά δυο πιτσιρικάδες της κλέβουν την τσάντα. Αυτοί θα το πουλήσουν  στον Αλέξη (Δημήτρης Χορν), έναν φτωχό μουσικό. Παρά τις διαμάχες των δύο για το σε ποιον ανήκει ο λαχνός, στο τέλος έρχεται το happy end.

Από τις καλύτερες σκηνές της ταινίας, αυτή όπου ο Δημήτρης Χορν τραγουδώντας, ανακαλύπτει πως κέρδισε. Ιδού και το ρεφρέν του «εύθυμου» τραγουδιού:
«Δυστυχισμένος εζούσα πριν να σε γνωρίσω, δυστυχισμένος τώρα που μου 'φυγες θα ζήσω, για μια στιγμή η ευτυχία μου χαμογέλασε, μα αδυσώπητη και πάλι με προσπέρασε. Δυστυχισμένος τη ζωή τι να την κάνω, δυστυχισμένος να πεθάνω, να πεθάνω...». Μέχρι που ανακαλύπτει ότι κέρδισε. Και τότε οι στίχοι γίνονται ως εξής:
«Δυστυχισμένος εζούσα .. να ζήσω, η ευτυχία μου χαμογέλασε ... με προσπέρασε... Δυστυχισμένος κέρδισα το λαχείοοοοο»...

Καλή επιτυχία!     


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

«Ο Στέφανος... »

«Χωρίζεις τα θεριά;»

«Οποιος δουλεύει πάει μπροστά με την αξία του και μόνο με την αξία του»