Cine - blog

Οι γόηδες μέχρι πρόσφατα, χρησιμοποιούσαν όλα τα υλικά αγαθά που είχαν στην κατοχή τους για να συναρπάσουν τον απλό κόσμο. Πόσο μάλιστα τις γυναίκες. Λίγο η 2002 BMW, λίγο το μαντήλι στο λαιμό, λίγο τα μπουζούκια, λίγο το ένα λίγο το άλλο, δεν ήθελαν και πολύ... Χρόνια αργότερα, τα μπουζούκια έγιναν κλάμπ στην παραλιακή. Η BMW έγινε Porsche. Το μαντήλι χάθηκε αλλά ήρθαν άλλα αξεσουάρ.Το υφάκι, έμεινε το ίδιο... Αλλοι προσπαθούσαν να αντιγράψουν το υφάκι αφού δεν μπορούσαν να έχουν όλα τα άλλα. Δεν είχαν ακριβά αυτοκίνητα αλλά προσπαθούσαν να έχουν γρήγορα. Οι κόντρες έδιναν και έπαιρναν σε διάφορα σημεία της πόλης με αποτέλεσμα, οι κοπέλες που γούσταραν ταχύτητα αντί για χλίδα, να αλλάζουν «συντρόφους» σαν τα πουκάμισα. Κριτήριο το ποιός είναι πιο γρήγορος ή ποιό φασαριόζος...

Από τα πιο ωραία συνθήματα στους τοίχους που έχω δει και που γρήγορα πέρασε και στις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης (βλέπε Facebook, Twitter κτλ) είναι πως «η ευτυχία γράφεται με Ε όχι με €». Αλλοι θεωρούν πως την έχουν (όπως κι εγώ) και άλλοι πως την €χουν.  Και στις δύο περιπτώσεις οφείλεται στην γυναίκα τους. Το συνοικέσιο, ήταν η μορφή ζευγαρώματος στα παλιά χρόνια. Τα πεθερικά, πριν από το πότε θα γίνει ο γάμος και όλα τα παρελκόμενα, είχαν κανονίσει την προίκα του γαμπρού. Κάτι ένα διαμέρισμα, κάτι ένα σπιτάκι (ένα κεραμίδι για το ζευγάρι δηλαδή), κάτι κάμποσα στρέμματα με δέντρα, κάτι κάποιες χρυσές λίρες, το κομπόδεμα ήταν αρκετό για να κλείσει η συμφωνία. Εεεεε, ο γάμος εννοώ...